Tot 1624 waren er geen andere belangrijke wijzigingen aangebracht, totdat de architect Louis Savot, die in het Louvre werkte, een soort open haard uitvond en ontwikkelde waarin de lucht door enkele doorgangen onder de haard en achter het vuurrooster werd getrokken en via een grill in de schoorsteenmantel. schoorstenen werden uitgevonden in Noord-Europa in de 11e of 12e eeuw en losten het rookprobleem grotendeels op, waardoor het betrouwbaarder naar buiten werd geventileerd. Ze maakten het mogelijk om de open haard een diepgang te geven en maakten het ook mogelijk om open haarden in meerdere kamers in gebouwen gemakkelijk te plaatsen. Ze kwamen echter niet onmiddellijk in algemeen gebruik, omdat ze duur waren om te bouwen en te onderhouden.
Moderne open haarden hebben Prins Rupert van de Rijn te danken. Zelfs gashaarden, die ver weg waren in de tijdlijn van uitvindingen van open haarden, profiteerden van het ontwerp van Prins Rupert van het haardrooster. In 1676 creëerde Prins Rupert het haardrooster om lucht van onderaf onder het hout te laten passeren. Deze verhoogde zuurstof verhoogde de luchtstroom, wat zorgde voor betere branden.
Prins Rupert creëerde ook een schot om de lucht te beheersen en rook te verminderen. branden duurden lang en presteerden efficiënter met deze uitvindingen. De eerste open haarden dateren uit de tijd van het Romeinse Rijk. In die tijd werd de open haard (op zo'n manier zoals we die nu kennen) gezien als een luxe voorziening die alleen werd gevonden in de huizen van rijkere burgers.
Deze open haarden waren gemaakt van steen, maar de stenen zouden vaak moeten worden vervangen vanwege de hoge temperaturen en de minimale technologie die op dat moment beschikbaar was voor bescherming tegen hitte en vlammen. Hoewel de grondbeginselen van de open haard in dit tijdperk niet veranderden, verschoof de focus op decoratie echt. In 1678 hief Prins Rupert, neef van Karel I, het rooster van de open haard op, waardoor de luchtstroom en het ontluchtingssysteem werden verbeterd. Overmantels, kolommen, decoratieve tegels en de eerste exemplaren van inzetstukken voor open haarden begonnen erg populair te worden.
De Victoriaanse periode zag veel uitbreiding in het gebruik van open haarden, en de open haard werd net zo goed een esthetisch brandpunt in huizen en bedrijven als een noodzakelijk onderdeel van de infrastructuur van het huis. Misschien wel de belangrijkste vooruitgang in het ontwerp en de ontwikkeling van open haarden kwamen van David Rittenhouse, die een 90 graden gebogen buis aan de achterkant van een kachel toevoegde om rook uit de schoorsteen en het huis uit te leiden, zodat mensen zich geen zorgen hoeven te maken dat rook van het vuur hun woonruimtes doordringt. Een middeleeuwse ontdekking die in de moderne tijd nieuw leven is ingeblazen, is dat een dikke gemetselde muur tegenover de open haard warmte kan absorberen en opnieuw kan uitstralen. Steenhouwers zouden specifiek worden ingeschakeld om unieke en aantrekkelijke haardontwerpen te creëren die het middelpunt zouden zijn van de woonkamer van een huis.
Deze gemodificeerde haarden zijn vaak uitgerust met een groot brandvenster, waardoor een efficiënt verwarmingsproces in twee fasen mogelijk is. De gebroeders Adam waren opmerkelijke haardontwerpers van die tijd, en ze produceerden een open haard die minder ruimte nodig had en materialen van betere kwaliteit gebruikte. Naast het leveren van warmte, werd gedacht dat de open haarden uit het Victoriaanse tijdperk een gezellige sfeer aan huizen toevoegden. Stenen open haarden waren in die tijd een symbool van welvaart, wat tot op zekere hoogte nog steeds het begrip is.
Deze aanpak werd in de 20e eeuw aangepast tot een geprefabriceerde dubbelwandige stalen haardbekleding waarbij de holle wanden als luchtdoorgangen dienden. De evolutie van de open haard is verbluffend sinds ze honderden jaren geleden voor het eerst in huizen verschenen, dus het team van Rotherham Fireplace Centre heeft besloten om de verschillende iteraties van deze geliefde functie in een tijdlijn te verzamelen. IJzeren platen zouden in de muren van open haarden worden geplaatst om meer bescherming te bieden, waardoor de steen langer meegaat.
